ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Ξενυχτήσαμε τα ξημερώματα της Κυριακής για να μεταφερθούμε μέσω τηλεοπτικής συσκευής στο Ορεγκον των ΗΠΑ όπου διεξάγεται το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου. Και το κάναμε με χαρά μόνο και μόνο για να παρακολουθήσουμε τον αγώνα του Μίλτου Τεντόγλου στο άλμα εις μήκος. Έτσι, ως μια ένδειξη αναγνώρισης, ευγνωμοσύνης αλλά και μια διάθεση συνύπαρξης.
Αυτό άλλωστε είναι μεταξύ άλλων ο αθλητισμός. Συνύπαρξη! Ακόμη και στον κλασικό αθλητισμό, ακόμη και στα αθλήματα που μοιάζουν μοναχικά, υφίσταται πάντα η αλληλεπίδραση αθλητή – κόσμου. Κανείς ουσιαστικα δεν είναι μόνος του!
Ξενυχτήσαμε, λοιπόν, τιμής ένεκεν για ένα παιδί που έχει κατορθώσει μόλις στα 24 χρόνια του να ξεχωρίσει όχι μόνο για τις μεγάλες επιτυχίες του σε διεθνές επίπεδο, αλλα και για το πως τις διαχειρίζεται!
Τα παιδιά που είναι η ελπίδα αυτού του τόπου (και κάθε τόπου) και σε πείσμα των σκοτεινών καιρών που διανύουμε, όπως αποδεικνύεται με κάθε αφορμή, υπάρχουν σε πληθώρα γύρω μας και σε κάθε χώρο. Που κάνουν την διαφορά που δίνουν ελπίδα, που ανοίγουν δρόμο, που δεν έχουν παραδοθεί!
Ο Τεντόγλου ανδρώθηκε αθλητικά στην εποχή των μνημονίων κι όχι στους “χλιδάτους” καιρούς της ψευτοευημερίας που κατασκευάζονταν “μεταλλιοφόροι” για τις ανάγκες των αρπαχτικών του 2004.
Από τα ξεχασμένα από το… θεό Γρεβενά όπου πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, από εκεί που πηδούσε στα πάρκα κάνοντας παρκούρ, έφθασε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να είναι χρυσός Ολυμπιονίκης και άχαστος σε κάθε μεγάλη διοργάνωση του πλανήτη! Χρυσό σε ευρωπαϊκό, χρυσό σε παγκόσμιο κλειστού στίβου, ασημένιο προχθες σε παγκόσμιο ανοιχτού στίβου!
Ό,τι έκανε το έκανε μόνος του με τους ανθρώπους που ήταν δίπλα του, τον στήριζαν και στηρίζουν. Με την πολιτεία απούσα και απολαβές (μέσω κάποιων χορηγιών κυρίως) που σε σχέση με κάποιους άλλους ανύπαρκτους αθλητές που δραστηριοποιούνται σε άλλους χώρους, να είναι της πείνας!!!
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι θα φέρει το μέλλον γι’ αυτό το παιδί. Εχει όλο το χρόνο μπροστά του να κάνει ακόμη πιο σπουδαία και απίθανα πράγματα. Ηδη όμως έχει καταφέρει να πετύχει κάτι πολύ πιο σημαντικό και από τις διακρίσεις!
Έχει ξεχωρίσει για το χαρακτήρα του για την ταπεινότητά του για την πλήρη συναίσθηση της θέσης του μέσα στην κοινωνία την οποία δεν θεωρεί ξεχωριστή επειδή κάνει μεγάλα άλματα.
Όταν μιλάει έχει πάντα κάτι να πει σε αντίθεση με κάποια νεόπλουτα… “ψαροντούφεκα” που όταν ανοίγουν το στόμα τους ρίχνουν μέχρι και αεροπλάνα!!!
Οι Τεντόγλου του αθλητισμού, αλλά και κάθε χώρου είναι αυτοί που μας ζεσταίνουν λίγο την καρδιά μέσα σ αυτό χειμώνα διαρκείας, που χρωματίζουν το γκρίζο και αποδεικνύουν πως δεν έχουμε τελειώσει…
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Ο Τεντόγλου είναι μικρασιάτης, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη αλλά μεγάλωσε στα Γρεβενά. Οπου σταθεί κι όπου βρεθεί δεν παραλείπει να αναφέρεται στην περιοχή του, στους φίλους του στους ανθρώπους που πρωτογνώρισε.
Οι δυσκολίες
“Ο κολλητός μου στα Γρεβενά έχει ένα φούρνο και δεν νομίζω ότι εγώ κάνω πιο δύσκολη δουλειά απ’ αυτόν” δήλωσε σε ανύποπτο χρόνο όταν ρωτήθηκε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην προσπάθειά του να διατηρηθεί σ’ αυτό το υψηλό αθλητικό επίπεδο.
Κόβουν πέρα…
Μιλάει, λοιπόν, με καμάρι για τους κολλητούς και την περιοχή του. Την ίδια στιγμή που κάποιοι συντοπίτες μας που διακρίθηκαν σε κάποιους χώρους ακούν “Καρδίτσα” και κόβουν πέρα! Δεν θα ξεχάσω απάντηση γνωστού καλλιτέχνη όταν ρωτήθηκε σε εκπομπή: “Ολυμπιακός ή Αναγέννηση;” και απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη: “Ολυμπιακός και πάσης Ελλάδος”!!!
—————————–
«Ο χαρακτήρας μας είναι αυτό που κάνουμε όταν νομίζουμε ότι κανένας δεν μας βλέπει»
Τζάκσον Μπράουν – Αμερικανός συγγραφέας
