ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ
Δεν υπάρχει πιο αποθεωτική στιγμή στο ποδόσφαιρο από την ώρα του πανηγυρισμού ενός γκολ! Μάλιστα αν αυτό επιτυγχάνεται σε ιδιαίτερες συνθήκες, δηλαδή είναι κρίσιμο που μπορεί ν’ αλλάξει τη ροή ενός αγώνα, μιλάμε για μια… ηδονική κατάσταση!!!
Χαριτολογώντας πολλοί θιασιώτες του ποδοσφαίρου, αυτή τη στιγμή τη θεωρούν ισάξια ή και ανώτερη απο τον… οργασμό σε ερωτική πράξη! Αυτό το “ταρατατζούμ” συναισθημάτων και το γεγονός ότι όλοι στην ομάδα, αλλά και στην εξέδρα νιώθουν το ίδιο πράγμα, μ’ αυτόν που έβαλε το γκολ, είναι κάτι το μοναδικό!
Προχθές το βράδυ σ’ ένα από τα καλύτερα ντέρμπι που έχουμε δει από πλευράς ρυθμού, έντασης, πάθους, αλλά και ατμόσφαιρας, στο ΑΕΚ – ΠΑΟΚ ζήσαμε έναν καταπληκτικό πανηγυρισμό από τον Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς!
Με το που πέτυχε το γκολ (το 2-0), έφυγε “σφαίρα” προς την εξέδρα όπου έγινε “ένα” με τους φιλάθλους, ενώ λίγο πιο πάνω ήταν η οκογένεια και ο γιος του με τον οποίο έκανε τη χαρακτηριστική χειρονομία με τα κιάλια την οποία μιμήθηκε ο πανευτυχής μικρός! Σκέτη μαγεία!
Είτε εισαι φίλαθλος της ΑΕΚ είτε όχι χαίρεσαι αυτή την κατάσταση! Διότι γνωρίζεις ότι μπορεί να τη ζήσεις κι εσύ με την δική σου ομάδα. Είναι η μυσταγωγία του ποδοσφαίρου, μια τρελή πτήση, μια ομορφιά! Μόνο άμα είσαι κομπλεξικός μπορεί να αισθανθείς δυσφορία από μια τέτοια εικόνα!
Αν είσαι από εκείνους που όταν βλέπεις δίπλα σου χαρούμενα πρόσωπα στεναχωριέσαι! Κάτι σαν κι αυτούς δηλαδή που εφήυραν αυτόν τον απαράδεκτο κανονισμό να τιμωρούνται οι ποδοσφαιριστές με κίτρινη κάρτα όταν πανηγυρίζουν έξαλλα!
Δεν υπάρχει πιο αντιποδοσφαιρικός κανονισμός απ’ αυτόν! Να τιμωρείς τη χαρά που νιώθει ο παίκτης στην κορυφαία του στιγμή που είναι το γκολ και ο πανηγυρισμός του! Βγάζει τη φανέλα, λεει και δυσφημεί το άθλημα! Αν είναι δυνατόν να δυσφημείται το άθλημα επειδή ξεχειλίζουν τα όμορφα συναισθήματα!
Σκεφτείτε πως θα ήταν το ποδόσφαιρο δίχως τον πανηγυρισμό! Να βάζουν γκολ οι παίκτες και ν’ ακολουθεί ένα απλό χειροκρότημα όπως συμβαίνει μετά από… πρόποση σε δείπνο κάποιου Καρδινάλιου στο Βατικανό!
Πάνω σ’ αυτόν τον γελοίο κανονισμό, πάτησε και αυτή η… τεράστια διαιτητική μορφή του ελληνισμού, ο Τάσος Κάκος στην προχθεσινή εκπομπή του OPEN: “Δεν θα έπρεπε να σφυρίξει ξανά ο εν λόγω ρέφερι, επειδή δεν έδειξε κίτρινη κάρτα στον Γκατσίνοβιτς” απεφάνθη ο… αγαπημένος των γηπέδων!!!
Δεν σας κρύβω ότι εκείνη τη στιγμή νοστάλγησα την παρέμβαση του Μελισσανίδη σε εκπομπή του Θωμαϊδη, όπου του… έπλεξε το εγκώμιο δια τηλεφώνου με την κατάλληλη φρασεολογία. Πανεπιστημίου Σορβόνης και πάνω!!!
Την ψευτοηθική και ψευτοευπρέπεια κάποιων θρησκευτικών δογμάτων θυμίζει η τιμωρία του πανηγυρισμού. Που φυσικά τη γράφουν όλοι στα παλαιότερα των υποδημάτων τους…
παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ
Βέβαια πανηγυρισμός από πανηγυρισμό έχει διαφορά. Και μάλιστα ποιοτική. Είμαστε της σχολής του αυθόρμητου πανηγυρισμού, εκείνου που έχει κύριους αποδέκτες τους φιλάθλους της ομάδας.
Ποιος από τους ΑΕΚΤζήδες μπορεί να ξεχάσει το σκαρφάλωμα του Ντέμη Νικολαϊδη στα συρματοπλέγματα της σκεπαστής στη Νέα Φιλαδέλφεια; Η ανάλογους πανηγυρισμούς παικτών άλλων ομάδων, όπως του Μητρόπουλου μπροστά από τη Θυρα 7;
Κι εδώ στην Αναγέννηση θυμόμαστε τον Πλαβούκο που σκαρφάλωσε στα κάγκελα στο ματς με τον Παναθηναϊκό!
Αλλο αυτοί οι πανηγυρισμοί κι άλλο κάτι αυτάρεσκα καραγκιοζιλίκια τύπου Ρονάλντο…
——————————
«Η χαρά που δεν μοιράζεται πεθαίνει νέα»
Ανν Σίξτον – Αμερικανίδα ποιήτρια
