Προφανώς νέοι και άνεργοι δεν ζουν από τα επιδόματα του κράτους, όπως εσφαλμένα κυκλοφορεί αυτή η άποψη στην ελληνική κοινωνία.
Μάλιστα η συγκεκριμένη θεωρία που τους «δαιμονοποιεί», φθάνει πλέον στο γυαλί της τηλεόρασης από ανθρώπους με δημόσιο βήμα. Το ότι στηρίζονται ορισμένα άτομα με έκτακτα επιδόματα, αυτό είναι γεγονός. Διαφορετική όμως λέξη το «στηρίζονται», και άλλη χροιά έχει το να «ζουν» από αυτά. Ακολουθούμε δυστυχώς επιδοματική πολιτική, διότι μεγάλη μερίδα ατόμων συναντά απαξιωτικούς μισθούς με μη ανθρώπινες συνθήκες, αλλά και μηδαμινή εξέλιξη.
Μη ξεχνάμε το κυριότερο: ότι τα επιδόματα υπάρχουν, διότι ο κατώτατος καθαρός μισθός είναι μόλις στα 600 ευρώ, ενώ μέγιστο ζήτημα των ημερών μας είναι η ακρίβεια. Επομένως, όταν ζητάμε από κάποιον να κάνει στην άκρη τις απαιτήσεις του, πρέπει να του προσφέρουμε και ένα άξιο πακέτο αποδοχών με στοιχειώδη εξέλιξη στο επάγγελμα. Ειδάλλως, εάν οι ίδιοι οι εργοδότες δεν εξελίξουν τις προτάσεις τους και δεν διαφοροποιήσουν τις λέξεις που κάνουν τη διαφορά όπως ο «ικανοποιητικός μισθός», τότε μόνο κλειστές πόρτες θα συναντούν.
Δ.Γ.
