NA απαντήσουμε, λοιπόν, σήμερα όπως το προαναγγείλαμε στα ερώτηματα που διατυπώσαμε χθες σχετικά με την πορεία της Αναγέννησης. Να τα θυμίσω: Γιατί το 2011 που η ομάδα ξεκίνησε τον Οκτώβριο χωρίς να έχει όχι γραφεία αλλα ούτε τραπέζι και μετά απο τεράστια καταστροφή με τους παπαγάλους να λένε ότι δεν μπορεί να παίξει ούτε στη Δ’ Εθνική, κατάφερε να πρωταγωνιστήσει και τελικά να ανοίξει το δρόμο για μια λαμπρή πορεία τα επόμενα χρόνια;

ΓΙΑΤΙ ενώ τώρα είναι καλύτερες οι συνθήκες και υπήρχε απεριόριστος χρόνος (η συνέλευση έγινε τον Ιούλιο και το πρωτάθλημα ξεκίνησε τον Οκτώβριο), η ομάδα σχεδιάστηκε κατα τέτοιο τρόπο που προκαλεί τον οίκτο σε ντόπιους και ξένους; Γιατί ενώ πριν λίγους μήνες όλοι όσοι δεν σταμάτησαν να βάζουν γλώσσα μέσα ακολουθησαν τη γνωστή μέθοδο του “εξαφανιζόλ” όταν ήλθε η ώρα της ευθύνης και της συμμετοχής;

ΤΙΣ απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα τις γνωρίζουμε όλοι, φυσικά, ακόμη κι αυτοί που “σφυρίζουν” δεξιά κι αριστερά και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Επειδή όμως βλέπω να δυσκολεύεται πάλι να τις διατυπώσει κάποιος δημοσίως, θα τους απαλλάξουμε από τον κόπο μέσω της στήλης…

ΚΑΛΟΙ μου φίλοι κι αγαπητά μου παιδιά η Αναγέννηση ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2011 και έκανε πρωταθλητισμό ανοίγοντας το δρόμο για την καλύτερη πορεία όλων των εποχών στα επαγγελματικά πρωταθλήματα, γιατί απλούστατα κάποιοι ΕΒΑΛΑΝ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ

ΔΕΝ ήταν τζάμπα μάγκες, ούτε περίμεναν πρώτα την Καρδίτσα ν’ ανταποκριθεί και να γεμίσει τα γκισέ με τα εισιτήρια διαρκείας, τις εγγραφές μελών και τις χορηγίες. Με το ξεκίνημα από Πέτρου, Σαμαλικούδη, Ευαγγελόπουλο κυρίως, μέλη της ΛΕΦΑΚ και τους υπόλοιπους που μπήκαν στη διοίκηση, έπεσαν μισθοί του χιλιάρικου σε παίκτες Β’ Εθνικής που παρέμειναν, προκαταβολές, λειτουργικά έξοδα ομάδας και έγιναν “παπάδες”… Ρωτήστε τους, κάτι ξέρουν να σας πουν…

ΠΑΝΩ κάτω η στήριξη ήταν η ίδια με τα σημερινά δεδομένα, ο χρόνος πολύ λιγότερος, ο συστηματικός πολεμος αχαρακτήριστος απο διάφορους (υπήρχε η γραμμή που περνούσε από “παπαγάλους” ότι η ομάδα δεν θα παίζει ούτε στη Δ’ Εθνική)…

ΑΠΟ την επόμενη σεζόν μάλιστα που στη διοίκηση επικεφαλής μπήκε ο Μπούρμπος, μαζί με τον Πέτρου έπεσαν χιλιάδες ευρώ για να προχωρήσει η ομάδα που μετά πέτυχε ασύλληπτα πράγματα. Ακόμη κι όταν άρχιζαν να πριονίζουν πρώτα τον Θεοδοσιάδη και μετά τον πρόεδρο, περίσσευαν οι επιτυχίες…

ΤΩΡΑ στο φετινό ξεκίνημα, το μόνο που έχουμε ως περίσσευμα είναι τζάμπα μαγκιά και κουβεντολόϊ. Απλά, λοιπόν είναι τα πράγματα…

Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Αν όλη αυτή η τζάμπα μαγκιά ήταν σε ευρώ, δεν θα παίζαμε στο Τσάμπιονς Λίγκ;

ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

«Ο ψεύτης είναι πάντα έτοιμος να πάρει όρκο»

ΒΙΤΟΡΙΟ ΑΛΦΙΕΡΙ – ΙΤΑΛΟΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΟΣ

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Οπως και τώρα που έχουμε πενιχρή υποστήριξη της προσπάθειας (λίγα διαρκείας, λίγες χορηγίες, λίγος κόσμος στο γήπεδο) έτσι ήταν τα πράγματα και τον Οκτώβριο του 2011. Με τις συνθήκες πολύ πιο δύσκολες γιατί δεν υπήρχε και χρόνος!
Ούτε μπάλα!
Οι ποδοσφαιριστές όλοι είχαν βρεί ομάδες (ο ΑΟΚ είχε ένα σωρό παίκτες που πήγαν στην Αναγέννηση την επόμενη χρονιά), η Ελασσόνα ήταν διοικητικά πανίσχυρη, ακόμη και οι άλλες ομάδες της κατηγορίας, είχαν οργανωθεί πολύ πριν τελειώσει το καλοκαίρι. Η Αναγέννηση στις αρχές Οκτωβρίου δεν είχε ούτε… μια μπάλα!!!
Χιλιάδες ευρώ
Οσοι όμως μπήκαν μπροστά, έβαλαν το χεράκι στην τσέπη και στήριξαν στην αρχή την ομάδα. Και μιλάμε για χιλιάδες ευρώ κι όχι για 200ευρα! Ξέρουν άλλωστε αυτοί που είναι τώρα στην ερασιτεχνική διότι συμμετείχαν…
Μέχρι την άνοδο
Η προσπάθεια μάλιστα συνεχίστηκε παρά το γεγονός ότι έμεινε πάρα πολύ πίσω η ομάδα στον πρώτο γύρο. Εγιναν μεταγραφές σημαντικών παικτών τον Δεκέμβριο και τρομερή μάχη στην καθημερινότητα. Ούτε κλαίγονταν κανείς, ούτε μίρλιζε, ούτε έκανε συνελεύσεις, ούτε παραδόθηκε! Μέχρι την άνοδο…

ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ