Αρκετός ντόρος έχει γίνει για την σύλληψη της 90χρονης που πουλούσε καλτσοπαντόφλες τις οποίες η ίδια έπλεκε. Άπαντες καταδικάζουν το γεγονός πως μία 90χρονη οδηγήθηκε στο κρατητήριο και παράλληλα κλήθηκε να πληρώσει πρόστιμο 200 ευρώ, επειδή πουλούσε μερικά ζευγάρια παντόφλες για να επιβιώσει.
Σε αυτή τη χώρα και να θες να αγιάσεις, δεν στο επιτρέπει το ίδιο το σύστημα.
Ας δούμε πόσα χαρτιά θα έπρεπε να βγάλει η ηλικιωμένη για να είναι νόμιμη: Να βγάλει 5 φωτοαντίγραφα ταυτότητας, να έχει μισθωτήριο ή υπεύθυνη δήλωση δωρεάν παραχώρησης ή τίτλο ιδιοκτησίας επαγγελματικής στέγης, να φτιάξει σφραγίδα, να αγοράσει τριπλότυπο αυτογραφικό Τιμολόγιο Παροχής Υπηρεσιών, να αγοράσει βιβλίο
Εσόδων Εξόδων Ελεύθερου επαγγελματία (ή να το τηρεί σε ηλεκτρονική μορφή) και να βρει τον κωδικό δραστηριότητας που θα δηλώσει στη Δ.Ο.Υ.
Ένας πραγματικός γολγοθάς στην κυριολεξία. Αν θέλουμε να λεγόμαστε σοβαρή χώρα, αυτά τα εμπόδια θα πρέπει να ξεπεραστούν.
Τρανό παράδειγμα η χώρα της Εσθονίας η οποία έκανε ένα βήμα παραπέρα και εξαφάνισε τον όρο γραφειοκρατία.
Στη μικρή αυτή χώρα, η συμπλήρωση του 95% όλων των φορολογικών δηλώσεων, επιχειρήσεων και ιδιωτών γίνεται ηλεκτρονικά και διαρκεί λιγότερο από πέντε λεπτά.
Οι πολίτες λαμβάνουν ηλεκτρονικά τη δήλωση προσυμπληρωμένη και ουσιαστικά καλούνται να απαντήσουν “Ναι” ή “Όχι” σε τρεις ή τέσσερις ερωτήσεις.
Όλες οι εκλογές που έγιναν από 2005 και μετά, επιτρέπουν την ψηφοφορία και μέσω του Διαδικτύου.
Οποιοσδήποτε Εσθονός πολίτης μπορεί να δημιουργήσει και να λειτουργήσει μια επιχείρηση μέσα σε 20 λεπτά, από όπου και αν βρίσκεται (ακόμα και σε άλλη χώρα).
Όταν το ίδιο το κράτος δεν μπορεί να σου παράσχει τα βασικά πράγματα, σε αναγκάζει να… παρανομήσεις, είτε είσαι 90 ετών, είτε 40!!!
ΚΩΣΤΑΣ ΦΩΤΗΣ
