ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗ ΚΑΤΣΑΡΑ

Η ΕΙΔΗΣΗ έρχεται απο τη μακρινή Σουηδία, λοιπόν. Οτι μια ομάδα Ελλήνων, η θρυλική Ακρόπολις, κατέκτησε το εισιτήριο της ανόδου στη 2η εθνική κατηγορία ποδοσφαίρου!

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ έτυχε περίοπτης προβολής απο τα Σουηδικά μέσα ενημέρωσης και βεβαίως η επιτυχία πανηγυρίστηκε δεόντως απο την ελληνική κοινότητα. Η Ακρόπολις με σήμα τον Παρθενώνα, ιδρύθηκε από μετανάστες το 1968. Ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος ήταν ο Θεόφιλος Τσάπος. Ως γόνος μεταναστών που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σουηδία, θυμάμαι την περηφάνια που ένιωθα όταν άκουγα το όνομά της από τους μεγαλύτερους…

ΠΕΡΑΣΑΝ από τις τάξεις της πληθος Ελλήνων και στη διοίκηση αλλά και στο αγωνιστικό τμήμα και σήμερα διοικείται απο αρκετούς ελληνοσουηδούς τρίτης γενιάς! Εχει πλήρως αφομιωθεί, όπως και το Ελληνικό στοιχείο γενικότερα που διατηρεί όμως την εθνολογική του ταυτότητα δίχως φυσικά ρατσιστικές προσεγγίσεις απο τους Σουηδούς.

ΗΤΑΝ πάντα έτσι όμως; Φυσικά και όχι. Στη Σουηδία, λιγότερο (λόγω συγκεκριμένων συνθηκών που διαμορφώθηκαν), αλλά σε άλλες χώρες πολύ περισσότερο, τα μεταναστευτικά ρεύματα των Ελλήνων (οπως και άλλων) ανα τον κόσμο αντιμετωπίστηκαν με απόλυτη ξενοφοβία, ρατσισμό αλλά και πογκρόμ!

Ο ΤΡΟΠΟΣ διαβίωσης των πρώτων Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική  για παράδειγμα, ήταν πολύ χειρότερος απ’ αυτόν των σημερινών μεταναστών στη χώρα μας! Fithy Greeks (“βρωμοέλληνες) αποκαλούνταν διότι θεωρούνταν πηγή μόλυνσης και κίνδυνος για τη δημόσια υγεία!

Από τα πρώτα κύματα Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική…
Η πινακίδα σε κατάστημα που απαγορεύει την είσοδο σε… Ελληνες!

ΟΙ ΤΑΜΠΕΛΕΣ σε εστιατόρια με την υπογραφή εχουν μείνει στην ιστορία: “Αll American. No rats. No Greeks”. Μετάφραση: “Αμιγώς αμερικάνικο. Οχι ποντίκια. Οχι Ελληνες”! “Επικίνδυνοι”, “τσαντάκηδες”, “βιαστές ανηλίκων”, ήταν ορισμένοι από τους χαρακτηρισμούς που αποδίδονταν απο τις εφημερίδες της εποχής! Ο… “κορυφαίος” όλων o τίτλος μιας εφημερίδας του Ντιτρόϊτ: “Λευκή γυναίκα εθεάθη με Ελληνα…”

Ο ΛΟΓΟΙ για όλη αυτή την παράνοια; Οι γνωστοί που οδηγούν πάντα σε τέτοιες συμπεριφορές ανεξαρτήτως φυλής και τόπου καταγωγής: “Μας παίρνουν τις δουλειές”, “δεν αφομιώνονται εύκολα” κι ένα σωρό άλλα! Οι αιτίες; Τα κοινωνικά χαρακτηριστικά φυσικά που οδηγούν σ’ ένα εκρηκτικό κοκτέϊλ και στον διαχωρισμό των ανθρώπων!

ΑΝΕΧΕΙΑ απόγνωση, αμορφωσιά, μίσος για ό,τι κινείται δίπλα μας! Βούτυρο στο ψωμί εκείνων που θέλουν τις κοινωνίες διαιρεμένες σε ασήμαντες φοβισμένες μοναδούλες για να κερδίζουν. Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες που έχει βιώσει (και τη βιώνει ακόμη) στο πετσί της τη χειρότερη μορφή μετανάστευσης. Δεν δικαιούται, λοιπόν, να έχει άγνοια και επιλεκτική εθελοτυφλία σε όσα τραγικά συμβαίνουν και στις ημέρες μας…

Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ποιοι άραγε “βασιλεύουν” με το “διαίρει”;

ΤΟ ΡΗΤΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

«Η δύναμη βρίσκεται στις διαφορές κι όχι στις ομοιότητες»

ΣΤΙΒΕΝ ΚΟΒΕΫ – ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

παραΣΠΟΝΤ(ί)ΕΣ

Η άγνοια, το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, η έλλειψη στοιχειώδους γνώσης για τα ιστορικά τεκταινόμενα, είναι τα στοιχεία που θρέφουν το μίσος, την ξενοφοβία και τη διαίρεση των ανθρώπων. Και βεβαίως πάνω σ’ αυτά χτίζονται ολόκληρες… αυτοκρατορίες!

Πολιτισμός!
Ο αθλητισμός από τη φύση του συμβάλλει στο ακριβώς αντίθετο. Στη συνύπαρξη των ανθρώπων διαφορετικών εθνοτήτων, φυλής, θρησκειών. Γιατί; Μα, γιατί ο αθλητισμός είναι πολιτισμός. Και η αναπτυγμένη έκφραση του αθλητισμού (για την ποιότητα μιλάμε)) είναι πέραν όλων των άλλων και δείκτης πολιτισμού και μόρφωσης μιας κοινωνίας…

Οφέλη…
Η αθλητική αναμέτρηση είναι μια… “εφεύρεση” του ανθρώπου για ν’ αντικαταστήσει τον πόλεμο. Να ικανοποιήσει τη φύση του για ευγενή ανταγωνισμό, για ταξίδι, για ψυχαγωγία, αλλά χωρίς θύματα και μόνο με οφέλη και ψυχική ευεξία για όλους τους συμμετέχοντες…

Για να ενώνει…
Θα μου πειτε πως κατάντησε ο αθλητισμός, είναι μια άλλη ιστορία. Πήγαμε όμως στην αφετηρία. Απο ποιες ανάγκες δημιουργήθηκε… Πόσα “κάστρα διαχωρισμού” εχουν πέσει από τον αθλητισμό; Πόσοι συμβολισμοί προκύπτουν κάθε φορά; Κι αυτός όμως δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος, εμπορευματοποιήθηκε τα μέγιστα και χρησιμοποιείται για να χωρίζει κι όχι να ενώνει…